Hayatı ertelememek üzerine

Hepimiz hayatı erteliyoruz bir şekilde. Bu yazıyı bile kaç gündür yazmayı düşünüyorum ama başlamıyor, erteliyorum. Ertelemeyin omünekoyiiim, ne zaman öleceğimiz belli değil. Hayat böyle geçmez, bi' yerde dur demek lazım. Tembel olmayın benim gibi. Hadi bakalım bunu okuduktan sonra bir tokatlayın bünyeyi, kendinize gelin. Hayatta zevk aldığınız şeyleri yapmak için kendinize söz verin, plan yapın, bari ne yapsam mutlu olurdum falan diye hayal kurun, böyle boşa vakit harcamayın. Daha önce görmediğiniz şeyleri görmek, duymadığınız şeyleri duymak, tatmadığınız lezzetleri denemek, gezemediğiniz yerleri gezmek için fırsat arayın. Böyle saman gibi saatlerce sosyal medya başında, ne bileyim oyun başında kalmak hayat falan değil. Böyle yapmayın olm, kendinizi kandırmayın. Yolculuklarda falan kitap okuyun, ufkunuz açılsın. Etrafa 50mm objektiften bakar gibi bakın, güzel bir an olduğunu hissettiğinizde zamanı dondurun, o fotoğrafı zihninize kazıyın. Gündoğumunu, günbatımını falan izleyin arada. Bir gün daha başlıyor ya da bir gün daha bitti şeklinde sesli düşünün. Zamanın akıp gittiğini, geri gelmeyeceğini o anlarda hissedin. Öyle hissettikçe de farklı şeyler yapmak için vaktinizin daraldığını hissederek daha özgün davranışlarda bulunun. Farklı deneyimlere girişin lan işte. Daha yazılacak çok şey var da nereden devam etsem sözü nereden getirsem falan bilemedim. Anafikri anladınız siz, hadi bakayım aklınızı başınıza alın. İşe yararsa bu ateşleme yazısı, geri dönüş yapın da sevineyim. İyi bakın kendinize, hadi eyvallah...